Sigarettenreclame aan banden gelegd? Helpt dat? En: what's next?

Stuur ons een bericht


We proberen binnen 2 werkdagen te reageren.
Verder gelden deze spelregels.
Annuleren
? Contact
16-07-2014

Wordt straks alle reclame voor producten die slecht voor de gezondheid zijn verboden? Te beginnen met die voor sigaretten? Na Australië staan nu ook Ierland en het Verenigd Koninkrijk op het punt fabrikanten te dwingen sigaretten uniform te verpakken. Ook het Nederlandse kabinet heeft er wel oren naar. Hoe de overheid big brother speelt en daarmee de plank misslaat.

 

Wie in Australië een pakje sigaretten koopt, moet een sterke maag hebben. Een foto van een rottende voet of van een stervende dertiger staart je aan vanaf de olijfgroene verpakking. Vorig jaar werd wetgeving van kracht die voorschrijft dat sigaretten voortaan alleen nog in uniforme, afschrikkend bedoelde verpakkingen mogen worden verkocht. Reclame voor het merk op sigarettendoosjes is niet meer toestaan. Plain packaging heet dat. Ierland en Engeland staan nu als eerste Europese lidstaten op het punt om de maatregel voor te schrijven aan fabrikanten. Opmerkelijk genoeg juist de landen die het liefst zoveel mogelijk over laten aan de markt. En wie weet is straks ook Nederland aan de beurt. Staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid volgt de ontwikkelingen in elk geval met veel interesse. Al wil hij wel eerst weten of het ook echt werkt voor hij een beslissing neemt.

Voorstanders van plain packaging beweren dat jongeren worden ontmoedigd om te beginnen met roken als de verpakking niet meer aantrekkelijk is en verstokte rokers worden ontmoedigd door te gaan. Kortom: laat de overheid het maar regelen. Die weet wat goed voor u is.

Dat de overheid enige paternalistische trekjes heeft, is wel bekend. Goed gedrag wordt beloond, slecht gedrag afgestraft. Maar hoe ver kan een overheid daarin gaan? Wordt de werkdag op last van minister Schippers en staatssecretaris Van Rijn binnenkort – volgens goed Japans gebruik – begonnen met een uurtje ochtendgymnastiek? En waar ligt dan de grens tussen voorlichting en voorschrijven?

 

Werkt zo’n uniforme verpakking überhaupt wel?

Je zou kunnen stellen dat het doel alle middelen heiligt. Natuurlijk, roken is ongezond. Maar plain packaging helpt rokers niet te stoppen, zegt onderzoeker Christopher Snowdon van liberale denktank Adam Smith. Simpelweg omdat de link tussen reclame en sigaretten niet of nauwelijks meer bestaat. ‘Niemand onder de 50 zal ooit een sigarettenreclame op televisie hebben gezien’, schrijft Snowdon. ‘De logo’s en kleuren van bijvoorbeeld Marlboro, Silk Cut en Regal geeft tieners geen glorieuze herinneringen en zal hen dus niks doen. Voor hen zijn het slechts namen.’ Merk speelt geen rol, blijkt uit onderzoek: jongeren krijgen hun eerste sigaret van vrienden. Gevoeligheid voor kuddegedrag bepaalt of een jongere gaat roken of niet.

Ook Andy Mosmans, directeur van communicatiebureau ARA en docent merkmanagement aan de Rijksuniversiteit Groningen, twijfelt aan het nut van de nieuwe verpakking en dan met name aan de vieze foto’s van bijvoorbeeld rotte tanden op de pakjes. ‘Ken je het sigarettenmerk Black Death? Zwarte pakjes, met daarop een doodshoofd. Je zou wellicht denken dat het afschrikt, maar sommige mensen vinden het cool en associëren het met avontuur.’ Gevaar vinden we aantrekkelijk, dat zit nou eenmaal in de mens, zegt hij. ‘Waarom gaan we skiën of rijden we te hard in een auto? En als we iets te vaak zien, komt het niet meer binnen. Dan is de schrikfactor eraf.’

 

Maar baat het niet, dan schaadt het niet. Toch?

Er zitten meer nadelen aan plain packaging dan alleen simpelweg vaststellen dat het geen effect heeft om mensen te laten stoppen of beginnen met roken. Door sigaretten neutraal te verpakken worden ze goedkoper, stelt Snowdon. Juist omdat fabrikanten veel investeren in het opbouwen van hun merk, zijn sterke merken –– zogeheten a-merken – vaak duurder dan generieke varianten. Een merk is ook een soort kwaliteitsgarantie. Maar wanneer fabrikanten hun producten niet meer mogen voorzien van een eigen signatuur zullen ze nog maar op één ding kunnen concurreren: op prijs.

Het eerste bewijs dient zich al aan in Australië. De sigarettenverkoop in het land daalde vijf jaar achtereen, maar vorig jaar – het eerste volle jaar met de neutrale pakjes – steeg de verkoop juist. Volgens het Australische blad Retail World, dat over data beschikt van Australische supermarkten, daalde de verkoop van merksigaretten met 8 tot 9 procent, terwijl de verkoop van budgetmerken juist met 13 procent steeg. Onderzoeken van onder meer de Hartstichting laten juist zien dat een hogere prijs van sigaretten leidt tot meer stoppers en minder beginners, al zal er altijd een groep mensen zijn die blijft roken ongeacht de prijs. Dan is het onwenselijk om maatregelen in te voeren die ervoor zorgen dat sigaretten goedkoper worden.

Mag de overheid fabrikanten zomaar verplichten sigaretten anders te verpakken?

Dat is nog maar de vraag. Fabrikanten verplichten hun producten te ontdoen van elke merkuiting leidt tot aantasting van intellectuele eigendomsrechten, zegt advocaat Wouter Pors van Bird & Bird. In een onderzoek naar de gevolgen van plain packaging bracht hij gedetailleerd in kaart welke rechten geschonden worden bij het invoeren van de maatregel. ‘In het ontwerpen van verpakkingen zit vaak jarenlang onderzoek. Daarom is het recht op de bescherming van een merk ook vastgelegd in nationale wetgeving en in internationale verdragen. Het opbouwen van merkreputatie kost immers geld’, zegt Pors. Daarnaast schendt plain packaging regels van vrije internationale handel, zeggen onder meer Indonesië, Cuba, Dominicaanse Republiek, Honduras en Oekraïne. Deze landen zijn een zaak begonnen tegen Australië bij de Wereld Handelsorganisatie. Nu belemmert het land hun sigarettenexport, zeggen ze.

 

Verbieden stimuleert toch juist illegale handel?

Ja, zeker. Voor vervaardigers van illegale sigaretten lijkt de maatregel van volmaakte ironie. Want hoe makkelijk is het om sigaretten na te maken als alle pakjes op elkaar lijken? Alle doosjes hebben immers hetzelfde sobere uiterlijk, dezelfde kleur en vorm. Illegale handel in sigaretten is al jaren een doorn in het oog van ondernemers en overheden. Europese overheden lopen hierdoor jaarlijks zo’n 11 miljard aan inkomsten mis. Ook in Nederland is één op tien gerookte sigaretten illegaal. De Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (FIOD) heeft er nu al een flinke kluif aan. Vorig jaar onderschepte de douane maar liefst honderd miljoen sigaretten. Dat betekent dat de overheid niet alleen belasting misloopt, maar ook extra moet investeren in het onderscheppen van namaakproducten. Een rapport van KMPG over illegale handel in Australië laat zien dat het aantal ingevoerde illegale sigaretten in een jaar tijd steeg van 11,8 naar 13,3 procent. In illegale sigaretten, die gemaakt worden in bijvoorbeeld China, zitten bovendien veel meer schadelijke stoffen. Dat geldt ook voor illegale alcohol, zegt advocaat Pors. ‘In armere landen zit in illegale drank methanol. Hartstikke gevaarlijk. Met plain packaging neemt dat risico alleen maar toe.’

 

Wat er komt er na sigaretten?

Kort na de invoering van de wet in Australië, begon de discussie over dezelfde maatregel bij alcohol en junkfood. ‘In Thailand ligt een wetsvoorstel voor grote gezondheidswaarschuwingen op alcohol voor’, vertelt Pors. ‘Je ziet dat het een hellend vlak is. De volgende stap zou heel goed vet en suiker kunnen zijn.’ Ook Christine Grit, manager voeding en gezondheid bij Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI), noemt het een glijdende schaal. ‘Elke beperking op verpakkingen is een opening naar een volgende beperking. Het begint bij het verbieden van beeldmerken, vervolgens aantrekkelijke kleurcombinaties, en uiteindelijk leidt het tot wat wij ‘Mao pakjes’ noemen.’ Totaal onnodig, vindt de sector. Want de levensmiddelenindustrie zet zich al jaren in – vaak samen met de overheid – om producten aan te passen aan nieuwe inzichten. Zo werd begin dit jaar een akkoord gesloten tussen onder meer FNLI, het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel (CBL) en het ministerie van Volksgezondheid. Ook de horeca en de cateraars doen mee. De partijen gaan zich inzetten om zout, verzadigd vet en calorieën in producten te verminderen. Kortom, de sector weet heel goed zelf te regelen dat producten worden aangepast op nieuwe kennis over gezonde voeding.

 

En waar eindigt het?

Dat is de vraag. Een bemoeizuchtige overheid stopt niet bij sigaretten. Als de overheid alles wat slecht voor ons is wil ontdoen van een merkverpakking, eindigen we in een Orwelliaanse 1984-samenleving waarin de consument zelf geen keuzes meer mag maken. Nu sigaretten, straks alcohol, dan vet en suiker en wie weet wat volgt. Ook buiten de tabaks- en voedingsindustrie zijn genoeg voorbeelden te bedenken. Denk bijvoorbeeld aan zonnestudio’s, die moeten afschrikken door bijvoorbeeld een asgrauw interieur, of hoge pumps die niet meer voorzien mogen worden van merklabeltjes en design, omdat ze slecht zijn voor de voeten. Consumenten zijn niet intelligent genoeg om zelf keuzes te maken en daarom moet de overheid het doen, is de gedachtegang. De Engelsen noemen dat al gruwend the nanny state. En dat gaat veel te ver. Informeer de consument, wijs hem op goede en slechte keuzes, maar laat hem in elk geval wel zélf kiezen.

Uitgerookt?Europese lidstaten mogen zelf besluiten of ze plain packaging invoeren. Tenminste wanneer ze dat kunnen rechtvaardigden op grond van de volksgezondheid. Dat staat in de tabaksproductenrichtlijn van de Europese Unie (2013). Over verplichte invoering van uniforme verpakking is volop gediscussieerd. Uiteindelijk kon dat voorstel niet op een meerderheid rekenen. Wel zijn talloze voorschriften aangescherpt. Zo moet minimaal 65 procent van de voor- en achterkant van een pakje sigaretten of shag bedekt zijn met gezondheidswaarschuwingen in de vorm van foto’s en tekst. In Nederland werden teksten op pakjes al in 2002 ingevoerd en deze zullen straks aangevuld worden met foto’s. De richtlijn legt lidstaten verder nog verschillende beperkingen op. Verpakkingen met minder dan twintig sigaretten of 30 gram shag worden verboden, aangezien de kosten van roken een rol lijkt te spelen bij het beginnen of stoppen. Zoete smaken, zoals bijvoorbeeld vanille, zijn vanaf 2016 niet meer toegestaan. De lidstaten hebben vanaf mei dit jaar twee jaar de tijd om hun wetgeving aan te passen.

Dit artikel komt uit de print Forum
Judith Katz
eindredacteur Forum
+31 70 3490 162