Haagse hygiëne

De puinhoop in politiek Den Haag is groter dan ie ooit is geweest. Een kabinet dat voor de tweede keer valt, een rest-coalitie die nog op slechts 32 Kamerzetels stoelt, het is ongekend en niet eerder vertoond. Als schoonmaker ben ik gewend om de rotzooi bij anderen op te ruimen. Onze politiek moet hoognodig haar eigen grote schoonmaak houden. Want niemand begrijpt meer wat er daar gebeurt, het vertrouwen in de politiek daalt nog verder en ons land wordt onbestuurbaar als de Haagse hygiëne niet snel verbetert.

Haagse hygiëne, wat betekent dat. Om in schoonmaaktermen te blijven, moeten alle politici als eerste eens goed de ramen wassen. Zodat ze weer naar buiten kunnen kijken en écht zien wat er in de samenleving gebeurt en wat zowel burgers als bedrijven nodig hebben.

Steeds nieuwe kabinetten met steeds wisselende plannen, daar heeft niemand iets aan. Die zijn schadelijk voor alles, en zeker voor onze economische kracht. Burgers noch bedrijven weten waar ze aan toe zijn. Terwijl zij snakken naar houvast en stabiliteit, zodat ze plannen kunnen maken voor de komende jaren. Zodat ze weten wat zaken gaan kosten en waar ze op kunnen rekenen. Gaat mijn huur of de accijns op benzine wel of niet omhoog? Wat gebeurt er met het minimumloon? Wat gaan ze doen met de winstbelasting? Wanneer is er weer ruimte op het stroomnet zodat ik van het gas af kan? Als je niet weet wat er gaat gebeuren, dan doe je niks. En neem je geen investeringsbeslissingen. Want die neem je niet voor een jaar, maar voor de langere termijn.

Bij Haagse hygiëne hoort transparantie. Het eerlijke verhaal, in begrijpelijke taal, over de keuzes die moeten worden gemaakt in het landsbelang, ook al zijn die pijnlijk. Ik weet zeker dat mensen liever horen hoe het echt zit, dan mooie verkiezingspraatjes waarvan uiteindelijk niets terechtkomt. Als je wil samenwerken in een coalitie – eentje die wel weer eens de rit uitzingt – moet je immers concessies doen. Als iedereen in zijn eigen partijbubbel met eigen ‘hobby’s’ bezig is en het grotere plaatje uit het oog verliest, dan gaan we alle grote maatschappelijke problemen niet oplossen.

Het is de gezamenlijke verantwoordelijkheid en plicht van alle politici – zowel in de coalitie als de oppositie – om de komende tijd het land bestuurbaar te houden. Met het landsbelang als leidraad. Het demissionaire kabinet moet uitvoeren wat al is ingezet en in het normale politieke besluitvormingsproces verder werken aan dossiers die niet kunnen wachten. Wie weet immers hoelang het duurt voordat er een nieuw kabinet zit. De Kamer moet zich daarbij welwillend opstellen, indachtig dat landsbelang. Niet bij alles de politieke stokpaardjes van stal, geen overhaaste beslissingen en geen konijnen uit hoge hoeden. Ook dat reken ik tot hygiëne.

Deze blog verscheen eerder op de website van De Ondernemer.