- EU laat lidstaten zelf beslissen over gemodificeerde gewassen
- Maar redenen om af te wijken van EU-beleid zijn veel te breed
- Bedrijfsleven krijgt zo te maken met wirwar van regelgeving
Wat zou er gebeuren als Brabants bier niet meer verkocht zou mogen worden in Amsterdam, Amersfoort en Drenthe omdat de mensen daar het gevoel hebben dat het productieproces niet helemaal klopt. En daar worden ze onrustig van. Wat als de Nederlandse overheid vindt dat elke stad zelf maar moet uitmaken wat gezond is en wat niet? Raar en niet eerlijk. Toch is dat wat de EU doet nu het Europees Parlement onder leiding van de liberale fractie heeft bepaald dat een individuele lidstaat genetisch gemodificeerde gewassen kan weigeren. Het klinkt als een compromis, want er was al lang een patstelling over het al dan niet telen van gemodificeerde gewassen. Nu mag het, tenzij...
Lidstaten beslissen zelf
Maar de EU heeft toch een interne markt? Dan is het tegen de logica om alle lidstaten zelf te laten beslissen of een gewas is toegestaan, zelfs als op Europees niveau al toestemming is gegeven. Voor een bedrijf is het zegel van goedkeuring, een zegel van 'ben benieuwd wat je tegenkomt' geworden. Er is nota bene een eurocommissaris aangesteld om onzinnige regelgeving te vermijden en nationale koppen op wetten tegen te gaan: Frans Timmermans. Voor bedrijven wordt het nu heel onoverzichtelijk. Wat mag je nu waar verkopen en wie gaat er eigenlijk over? En wat wordt het volgende onderwerp dat wordt veroordeeld tot een ondoorzichtig en duur doolhof van regelgeving?
EU 20 jaar terug in de tijd
Hoewel deze aangepaste richtlijn helaas de enige uitweg lijkt om gemodificeerde gewassen in Europa te kunnen telen, is deze geenszins eenduidig en overzichtelijk. Een lidstaat mag op vrijwel elke grond goedkeuring weigeren. Ruimtelijke ordening, sociaal economische gevolgen of zelfs ethische bezwaren mogen allemaal redenen zijn om gemodificeerde gewassen te weigeren. Daarmee gaat de EU minstens twintig jaar terug in de tijd.
