Ten behoeve van het rondetafelgesprek van de Tweede Kamer op 9 november 2020 maakt MKB-Nederland graag van de gelegenheid gebruik om toe te lichten waarom wij de voorgestelde Wijziging van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen en de Ziektewet teneinde het advies van een bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer leidend te maken bij de toets op de re-integratie-inspanningen door het UWV (Kamerstuk 35 589) van harte ondersteunen.
Voorstel regeerakkoord was duurder en gecompliceerder
Nederland kent een uitzonderlijk lange loondoorbetalingsplicht voor werkgevers bij ziekte van 104 weken. In deze periode geldt een re-integratieplicht voor de werkgever om de zieke werknemer weer terug aan het werk te krijgen. Veel, met name kleine, werkgevers ervaren deze verplichtingen als zwaar en zien deze als een belemmering voor het aannemen van (vast) personeel.
In het regeerakkoord was opgenomen dat de loondoorbetalingsperiode voor kleine werkgevers (tot 25 werknemers) zou worden teruggebracht van twee naar één jaar. Van een echte inkorting was echter geen sprake. De ontslagbescherming van de zieke werknemer en daarmee het recht op loondoorbetaling van twee jaar bleven in stand. Werkgevers zouden ter afdekking van het tweede ziektejaar een lastendekkende premie moeten gaan betalen aan UWV, die daarvoor de kosten van uitkering en re-integratie zou vergoeden. Deze vergoeding zou in veel gevallen echter lager zijn dan waar werknemers volgens de CAO recht op hebben. Bovendien zou de ondersteuning die UWV bij re-integratie kon bieden beperkter zijn dan verzekeraars nu in veel gevallen bieden, zeker als ook het eerste ziektejaar en de WGA-periode daar verzekerd zijn. Hoewel met de beste intenties opgeschreven, zou het voorstel uit het regeerakkoord de loondoorbetalingsplicht voor werkgevers duurder en gecompliceerder maken. Daarom is op verzoek van MKB-Nederland gezocht naar een alternatief dat de lasten van kleine ondernemers wél verlicht.
Meer duidelijkheid, betere re-integratie
MKB-Nederland wil de loondoorbetalingsplicht bij ziekte voor, met name kleine, werkgevers graag duidelijker, makkelijker en goedkoper maken. Daarnaast willen wij graag dat de totale kosten van ziekteverzuim afnemen door de kwaliteit van de re-integratie te verbeteren. Dit is in belang van zowel werkgever als werknemer. Daarom is binnen de gestelde kaders van budget en het in stand houden van de ontslagbescherming gezocht naar maatregelen om deze doelen te bereiken. Dat heeft geleid tot een pakket waarvan deze aanpassing van de RIV-toets een belangrijk onderdeel is. De maatregelen rondom loondoorbetaling bij ziekte hebben de budgettaire ruimte geschapen om op verzoek van werknemers de voorgenomen bezuinigingen op de WIA te schrappen, door af te zien van het aanscherpen van het schattingsbesluit en het invoeren van een inkomenseis voor de WGA80-991.1
Kleine werkgevers zijn bij het invulling geven aan hun re-integratieverplichtingen vaak volledig afhankelijk van de adviezen die zij hierbij van deskundigen krijgen. Toch is de werkgever wettelijk gezien eindverantwoordelijke voor de re-integratie van de zieke werknemer. Dit kan ertoe leiden dat de werkgever het advies van de bedrijfsarts opvolgt en daarop zijn re-integratie-inspanningen baseert, maar dat de verzekeringsarts van UWV bij de RIV-toets alsnog van het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer afwijkt en een verlenging van de loondoorbetalingsperiode oplegt (loonsanctie). Werkgevers ervaren hierdoor veel onzekerheid, omdat ze niet op het advies van deskundigen kunnen vertrouwen. Met invoering van deze wetswijziging verdwijnt een stuk van die onzekerheid en komt de verantwoordelijkheid waar deze hoort te liggen; bij de deskundige.
Nieuwe RIV-toets biedt transparantie aan werkgever en werknemer Bij de RIV-toets beoordeelt UWV of de werkgever en werknemer voldoende re-integratie-inspanningen hebben verricht volgens de Wet verbetering poortwachter. Het voorliggende wetsvoorstel regelt dat het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer per 1 september 2021 leidend wordt bij de RIV-toets. De arbeidsdeskundige van het UWV bekijkt of de re-integratie-inspanningen die gepleegd zijn, passen bij het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer. MKB-Nederland is blij met het stuk duidelijkheid dat hiermee aan werkgevers wordt geboden.
Om meer duidelijkheid te bieden, is ook van belang dat betrokken partijen meer inzicht krijgen in hoe het oordeel van deskundigen bij de RIV-toets tot stand komt. Wij zijn daarom blij dat er een door alle betrokken beroepsverenigingen gedragen gemeenschappelijk beoordelingskader komt, dat bedrijfsartsen gebruiken bij hun advies over de belastbaarheid van zieke werknemers. Dit vergroot het inzicht in de totstandkoming van de beoordeling en biedt zo meer transparantie aan zowel werkgever als werknemer. Daarnaast is er aandacht voor investeringen in de kwaliteit van de meest betrokken deskundigen, waaronder ook de arbeidsdeskundige. Hoewel wij betreuren dat de voorgestelde wetswijziging niet op de eerder aangekondigde datum van 1 januari 2021 kan ingaan, zien wij het belang van een zorgvuldige voorbereiding en opleiding van de betrokken beroepsgroepen om op goede wijze invulling te geven aan deze wetswijziging. Daarom ondersteunen wij de beoogde invoering per 1 september 2021.
1 brief aan de Tweede Kamer d.d. 20-12-2018 (Kamerstukken II, 2018–2019, 32 716, nr. 37)
Ten behoeve van het rondetafelgesprek van de Tweede Kamer op 9 november 2020 maakt MKB-Nederland graag van de gelegenheid gebruik om toe te lichten waarom wij de voorgestelde Wijziging van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen en de Ziektewet teneinde het advies van een bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer leidend te maken bij de toets op de re-integratie-inspanningen door het UWV (Kamerstuk 35 589) van harte ondersteunen.
Voorstel regeerakkoord was duurder en gecompliceerder
Nederland kent een uitzonderlijk lange loondoorbetalingsplicht voor werkgevers bij ziekte van 104 weken. In deze periode geldt een re-integratieplicht voor de werkgever om de zieke werknemer weer terug aan het werk te krijgen. Veel, met name kleine, werkgevers ervaren deze verplichtingen als zwaar en zien deze als een belemmering voor het aannemen van (vast) personeel.
In het regeerakkoord was opgenomen dat de loondoorbetalingsperiode voor kleine werkgevers (tot 25 werknemers) zou worden teruggebracht van twee naar één jaar. Van een echte inkorting was echter geen sprake. De ontslagbescherming van de zieke werknemer en daarmee het recht op loondoorbetaling van twee jaar bleven in stand. Werkgevers zouden ter afdekking van het tweede ziektejaar een lastendekkende premie moeten gaan betalen aan UWV, die daarvoor de kosten van uitkering en re-integratie zou vergoeden. Deze vergoeding zou in veel gevallen echter lager zijn dan waar werknemers volgens de CAO recht op hebben. Bovendien zou de ondersteuning die UWV bij re-integratie kon bieden beperkter zijn dan verzekeraars nu in veel gevallen bieden, zeker als ook het eerste ziektejaar en de WGA-periode daar verzekerd zijn. Hoewel met de beste intenties opgeschreven, zou het voorstel uit het regeerakkoord de loondoorbetalingsplicht voor werkgevers duurder en gecompliceerder maken. Daarom is op verzoek van MKB-Nederland gezocht naar een alternatief dat de lasten van kleine ondernemers wél verlicht.
Meer duidelijkheid, betere re-integratie
MKB-Nederland wil de loondoorbetalingsplicht bij ziekte voor, met name kleine, werkgevers graag duidelijker, makkelijker en goedkoper maken. Daarnaast willen wij graag dat de totale kosten van ziekteverzuim afnemen door de kwaliteit van de re-integratie te verbeteren. Dit is in belang van zowel werkgever als werknemer. Daarom is binnen de gestelde kaders van budget en het in stand houden van de ontslagbescherming gezocht naar maatregelen om deze doelen te bereiken. Dat heeft geleid tot een pakket waarvan deze aanpassing van de RIV-toets een belangrijk onderdeel is. De maatregelen rondom loondoorbetaling bij ziekte hebben de budgettaire ruimte geschapen om op verzoek van werknemers de voorgenomen bezuinigingen op de WIA te schrappen, door af te zien van het aanscherpen van het schattingsbesluit en het invoeren van een inkomenseis voor de WGA80-991.1
Kleine werkgevers zijn bij het invulling geven aan hun re-integratieverplichtingen vaak volledig afhankelijk van de adviezen die zij hierbij van deskundigen krijgen. Toch is de werkgever wettelijk gezien eindverantwoordelijke voor de re-integratie van de zieke werknemer. Dit kan ertoe leiden dat de werkgever het advies van de bedrijfsarts opvolgt en daarop zijn re-integratie-inspanningen baseert, maar dat de verzekeringsarts van UWV bij de RIV-toets alsnog van het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer afwijkt en een verlenging van de loondoorbetalingsperiode oplegt (loonsanctie). Werkgevers ervaren hierdoor veel onzekerheid, omdat ze niet op het advies van deskundigen kunnen vertrouwen. Met invoering van deze wetswijziging verdwijnt een stuk van die onzekerheid en komt de verantwoordelijkheid waar deze hoort te liggen; bij de deskundige.
Nieuwe RIV-toets biedt transparantie aan werkgever en werknemer Bij de RIV-toets beoordeelt UWV of de werkgever en werknemer voldoende re-integratie-inspanningen hebben verricht volgens de Wet verbetering poortwachter. Het voorliggende wetsvoorstel regelt dat het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer per 1 september 2021 leidend wordt bij de RIV-toets. De arbeidsdeskundige van het UWV bekijkt of de re-integratie-inspanningen die gepleegd zijn, passen bij het advies van de bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer. MKB-Nederland is blij met het stuk duidelijkheid dat hiermee aan werkgevers wordt geboden.
Om meer duidelijkheid te bieden, is ook van belang dat betrokken partijen meer inzicht krijgen in hoe het oordeel van deskundigen bij de RIV-toets tot stand komt. Wij zijn daarom blij dat er een door alle betrokken beroepsverenigingen gedragen gemeenschappelijk beoordelingskader komt, dat bedrijfsartsen gebruiken bij hun advies over de belastbaarheid van zieke werknemers. Dit vergroot het inzicht in de totstandkoming van de beoordeling en biedt zo meer transparantie aan zowel werkgever als werknemer. Daarnaast is er aandacht voor investeringen in de kwaliteit van de meest betrokken deskundigen, waaronder ook de arbeidsdeskundige. Hoewel wij betreuren dat de voorgestelde wetswijziging niet op de eerder aangekondigde datum van 1 januari 2021 kan ingaan, zien wij het belang van een zorgvuldige voorbereiding en opleiding van de betrokken beroepsgroepen om op goede wijze invulling te geven aan deze wetswijziging. Daarom ondersteunen wij de beoogde invoering per 1 september 2021.
1 brief aan de Tweede Kamer d.d. 20-12-2018 (Kamerstukken II, 2018–2019, 32 716, nr. 37)