FOCWA is de branchevereniging van schadeherstellers. Directeur Femke Teeling praat ons bij over het ingewikkelde speelveld van deze branche.
Wat moeten we weten van FOCWA?
‘Onze ruim duizend leden herstellen autoruitschade en schade aan auto’s en andere voertuigen, zodat die weer mooi en veilig zijn. Daarmee dragen we bij aan mobiliteit en duurzaamheid: door het herstel gaan voertuigen langer mee en kunnen automobilisten weer veilig de weg op na schade. De meeste leden werken voor verzekeraars en leasebedrijven.
Met negentien medewerkers sluit FOCWA de cao af en helpt de leden met bijvoorbeeld sociaal-juridische of technische vragen. Verder doen we aan belangenbehartiging en stellen de kwaliteitsnormen vast voor opleiding, equipment en processen.
Het vakgebied van onze leden is technologisch complexer geworden. Vroeger was een auto bijvoorbeeld altijd van staal, nu zijn er meerdere soorten staal en zijn er aluminium en carbon bijgekomen. Daardoor zijn er gecompliceerde verbindingstechnieken nodig en van buitenaf kun je vaak niet zien welke. Dat maakt dat een schadehersteller steeds bekwamer moet worden. Het is een hele klus om steeds bij te blijven.’
Hoe lang bent u al directeur en wat is uw achtergrond?
‘Ik ben hier nu zes jaar directeur en heb daarvoor onder andere gewerkt bij Techniek Nederland en FME. Er is geen opleiding voor dit werk. Het vraagt een zeker conceptueel vermogen en je persoonlijkheid telt zwaar mee. Maar nu ik zo’n zestien jaar voor verenigingen werk, kan ik wel zeggen dat ik er iets van afweet.’
Welke actuele kwesties spelen er nu?
‘Schadeherstelbedrijven zijn mkb’ers met het gasgebruik van grootbedrijven, vooral vanwege het drogen van autolak. Nu de gasprijzen fors zijn gestegen en onze leden vaste prijsafspraken hebben met verzekeraars en leasebedrijven, komen ze in de problemen. Verder zijn er de schaarste aan onderdelen en materialen en de krapte op de arbeidsmarkt. Er is weinig personeel en het kost jaren voordat iemand vakvolwassen is: iedere auto en iedere schade is anders, dus het duurt lang voordat je routine hebt opgebouwd.’
Wat zijn de belangrijkste lobbypunten?
‘Bij de energiesituatie kan de overheid echt iets betekenen. Andere kwesties vragen vaak meer om stakeholdermanagement. Bij algemene lobbyonderwerpen zijn we zelden de enige partij. Dan moet je het echt samen doen, ook samen met MKB-Nederland en VNO-NCW. Daarom hebben we ons met andere mobiliteitsspelers verenigd in alliantie AFCAR NL. Daar hebben we net een mooi succes mee behaald: er komt EU-wetgeving die verbiedt dat autofabrikanten de data die autosensors verzamelen voor zichzelf houden en daarmee een voorsprong krijgen. De EU regelt een gelijk speelveld voor merkdealers en universele bedrijven en dus keuzevrijheid voor consumenten. Maar fabrikanten kunnen allerlei digitale slotjes in de elektronica inbouwen – en daar moet de wetgeving steeds weer op aangepast worden.’
Hoe ziet u de toekomst van uw branche?
‘Er is sprake van branchevervaging. Omdat het werk steeds complexer wordt en grote investeringen vergt, zijn samenwerking en schaalvergroting nodig. Garagebedrijven gaan ook schadeherstel en banden doen. Door de toenemende complexiteit zien we daarnaast ook nog kansen voor nichebedrijven.’
En de toekomst van de branchevereniging in het algemeen?
‘Er blijft vraag om uit alle belangen van leden de gemeenschappelijke deler te halen. Een branchevereniging moet in het maatschappelijke middenveld op allerlei schaakborden tegelijk spelen en heeft te maken met vakbonden, ministeries, leden, klanten van de leden en andere branches. Daarmee blijven we dus relevant.’
Waarom zijn jullie lid van MKB-Nederland?
‘Zij kunnen deuren voor ons openen die anders gesloten blijven, ook in Europa. Door hun netwerk komen we in contact met andere branches. Daarnaast zet MKB-Nederland projecten op waar we als brancheorganisatie graag op intekenen, omdat ze directe toegevoegde waarde creëren voor de bij ons aangesloten ondernemers.’
Met welke branchedirecteur zou u een dagje willen ruilen?
‘Bij een heel andere sector waar ik wat kan leren. Koniklijke Horeca Nederland bijvoorbeeld. Anders dan wij zijn zij in de coronaperiode lang dicht geweest. Wat doet dat met de dynamiek in een branchevereniging?’
