Er is een enorme vraag naar arbeidsmigranten. En een enorm gebrek aan huisvesting. Plus een enorm gebrek aan actie om die te regelen. Want daarmee maak je je niet populair als politicus. Maar in Limburg zijn ze om. ‘’t Is nodig.’
‘Zou jij er willen wonen?’ Ria Stienen, hr-directeur bij XPO Logistics, kijkt bedenkelijk als ze het parkeerterrein oprijdt. Rij na rij van grijswitte mobile homes in een hoekje van een industrieterrein aan de rand van Venray.
Maar Stienen weet dat haar werknemers hier goed onder de pannen zijn. De mobile homes zijn schoon, goed verwarmd, brandveilig, fris ingericht met solide houten meubels. De keuken is nieuw. En per persoon bieden ze 15 vierkante meter woonoppervlak. Stienen zorgt dat haar personeel goed gehuisvest is omdat ze hen anders niet kan behouden. Maar ook omdat het kwetsbare mensen zijn. 'Ze zijn vaak jong, ze spreken geen Nederlands.'
Vierentwintig uur per dag kunnen de bewoners de helpdesk van het uitzendbureau bellen – ziekmeldingen, bus gemist – waar ze in het Pools, Slowaaks of Tsjechisch te woord gestaan worden. En op het terrein zelf zijn twee jonge medewerkers permanent aanwezig om hen te helpen met vragen.
De tekst gaat na de foto verder