In de rubriek ‘Even kennismaken met…’ leren we de beleidssecretarissen van MKB-Nederland en VNO-NCW beter kennen. Wie zijn ze en wat doen ze? Deze week: Emile Rodenhuis, die energie en klimaat in zijn portefeuille heeft.
Vertel, wie is Emile Rodenhuis?
‘Ik werk inmiddels vijf jaar in de Malietoren. Voor die tijd zat ik bij het ministerie van Financiën. Daar heb ik functies gehad op allerlei terreinen: fiscaliteit, exportverzekeringen, rijksfinanciën… Ik merkte dat ik het leuk vond om mensen te overtuigen en ideeën verder te brengen. Bij MKB-Nederland en VNO-NCW kreeg ik de kans om dat meer te doen. We opereren hier op het snijvlak van bedrijfsleven, politiek en ambtenarij – een unieke positie.’
Waar ben je zoal mee bezig?
‘Een belangrijk onderwerp is de CO2-heffing voor de industrie. Die gaat door per 1 januari 2021 voor zo’n 10 procent van de bedrijven die hieronder vallen. Wij hebben altijd gepleit voor maatwerk. Sommige bedrijven hebben al veel gedaan om het energieverbruik en de emissies terug te dringen, maar zijn voor verdere stappen afhankelijk van de ontwikkeling van de technologie en de energie-infrastructuur. In dit soort gevallen vinden wij het redelijk om bedrijven tijdelijk dispensatie van de heffing te geven.
De komende jaren staan we voor enorme veranderingen. Ondernemingen die investeren in grootschalig gebruik van elektriciteit en andere duurzame energiebronnen, moeten kunnen vertrouwen op een stabiel overheidsbeleid. Het punt is dat het kabinet erg gefocust is op de korte termijn. Maar we moeten ons richten op de klimaatdoelen van 2050, en een verstandige strategie uitzetten om te bepalen hoe we daar komen. Dat gaat niet van vandaag op morgen.’
Vind je het niet vervelend dat het allemaal zo traag gaat?
‘De energietransitie is een kwestie van de lange adem, dat klopt. Ik vergelijk het weleens met de Deltawerken, waaraan decennia is gebouwd. Maar het is wel zaak dat we nú starten. Bedrijven, groot en klein, moeten acceleleren. En het is aan het volgende kabinet om te zorgen voor een goede infrastructuur en voor goede wetgeving, bijvoorbeeld voor de ontwikkeling en toepassing van waterstof en de recycling van kunststoffen.
Persoonlijk vind ik het onderwerp juist heel dynamisch. Er spelen zoveel grote belangen, er moeten soms weerstanden worden overwonnen: het is interessant om in dit krachtenveld te manoeuvreren.’
